16

اون روی سگ من که معمولا به سختی بالا میاد تو بالا آوردی من هر قدر هم آروم و منعطف باشم دیوونه میشم وقتی کسی حد خودش نمی دونه و همه جور سوهان می کشه به روح و روان آدم...

حتیاگه تو یه نفر تو باشی...

این لطف و خوبی کردن در حق کسی نیست که بخوای مشکلاتش بزرگ تر و بدبینانه تر به چشمش بیاری با این عنوان که تو جوونی و حالیت نیست من دارم بیدارت می کنم... این افتخار نیست که خودت از همه عالم تر و کامل تر بدونی و به همه انگ بیخیالی بزنی وقتی کسی گیر نمی ده به همه چی از عالم و آدم نمی ناله باور کن نفهم و گیج نیست... متنفرم از اینکه نه مواظب اعصاب خودت نه منی که انقدر بی طاقتم... من همه بدی ها و خوبی های زندگیم می بینم مشکلاتش درک می کنم اما قرار نیست به خاطر یه سری مشکل عادی که همه تو زندگیشون دارن بیفتم به جون همسری و تیشه به ریشه زندگی و اعصابم بزنم... 

وقتی قرار کسی به خاطر یکی دو متر کوچیک تر بودن خونه من حرفی پشت سر من بزنه یا قضاوتی در مورد زندگیم کنه میخوام صد سال سیاه نه بیاد خونه ام نه حتی چشمم تو چشمش بیفته... برا من خودم و زندگیم مهم نه قضاوت مردم که هر کدومشون از چشم خودشون به زندگی من نگاه می کنن... کدومشون وقت مشکلات به داد آدم می رسن که بخوام با نظر اونها تصمیم بگیرم...

حالم از این اخلاق گند خود برتر بینی بعضی ها بهم میخوره اما ذره‌ای برام مهم نیست که دیگران در مورد من چه فکری می کنن...

اینهمه مدت از شنیدن تیکه و حرف های نیش دار جونم به لبم رسیده بود اما هیچی نمی گفتم که دلگیر نشیم اما امروز نتونستم تحمل کنم منفجر شدم... یادم نمیاد آخرین بار که اشکهام بند نمی اومد کی بود اما امروز تو باعثش بودی هزار بار به خودت هم گفتم که اگه عزیزترینم نبودی دورت یه خط قرمز میکشیدم و خودم خلاص می کردم اما شدنی نیست تو تنها آدمی هستی که تو زندگیم بیشترین محبت بهم کرده و هزاران بار هم دلم شکست... این حرفها رو به هیشکی نمیشه گفت اما من هرقدر هم خط چشمم کلفت تر بکشم و رژ پر رنگ بزنم ظاهرم داد می زنه که داغونم ... توام به خودت افتخار کن که به خاطر خودبرتربین بودنت انقدر من عذاب می دی...

رها نوشت: دلبرکم ببخش که انقدر ناراحت شدم و قلب کوچولوت لرزید...  عزیزکم دلم نمیخواد هیچ وقت دل کوچولوت پر غصه بشه...